Κυριακή 15 Απριλίου 2012

Λούτσιο Ντάλλα και κινηματογράφος



  
       Ο  Λούτσιο Ντάλλα εκτός από το έργο του στη μουσική , άφησε επίσης και τα σάουντράκ του στον κινηματογράφο, από λιανοτράγουδα (δημοτικά δίστιχα) σε άσπρο και μαύρο, μέχρι ύμνους διαμαρτυρίας, αναζητώντας ένα καλύτερο κόσμο (είχε παράλληλα και συμμετοχές σε διάφορες ταινίες).

     Στην ταινία Questo Pazzo, Pazzo Mondo della canzone (Αυτός ο τρελλός, τρελλός κόσμος του τραγουδιού) (1965), ο 22χρονος τότε Ντάλλα, ο οποίος εμφανιζόταν ως ο εαυτός του, τραγουδούσε το Ma Questa Sera (Αλλά Απόψε) και το Lei non é per me (Αυτή δεν είναι για μένα).




   Το φιλμ ακολουθούσε το ρεύμα των μιούζικαλ, εκείνων των ξένοιαστων ταινιών, στις οποίες διάσημοι καλλιτέχνες, διασκέδαζαν με το να απεικονίζουν τα ήθη και τα έθιμα της κοινωνίας, ανάμεσα στο ένα τραγούδι και στο άλλο.
   Στη δεκαετία του 1960 τα αστέρια της μουσικής δανειζόντουσαν συχνά στον κινηματογράφο. Η μουσική κωμωδία Altissima Pressione (Υψηλότατη Πίεση)  του Έντσο Τραπάνι, συνδύαζε τρεις χρυσές φωνές του μουσικού πανοράματος της εποχής: Μοράντι, Ντάλλα και Βιανέλλο. Και σκεφτείτε ότι το σάουντρακ ήταν από ένα πρωτοεμφανιζόμενο Μορρικόνε. Ένα φιλμ με μερικές αξιώσεις, που επρόκειτο για μια φανταστική ιστορία, που αντανακλούσε την κοινωνία της εποχής.






     Το 1966, ο Ντάλλα δανείζεται σε ένα άλλο φίλμ μιούζικαλ, ένα σάλσα σπαγκέτι γουέστερν "Per un Pugno Di Canzoni" (Για μια Χούφτα Τραγούδια), στο οποίο φιγουράρει μαζί με τον Τσελεντάνο, τη Βανόνι και άλλους διάσημους τραγουδιστές της εποχής.

     Αλλά η πρώτη εμφάνιση σε ένα φιλμ αξιώσεων χρονολογείται το 1967. Ο Ντάλλα παίζει στο φιλμ των Ταβιάνι I Sovversivi (Οι Ανατρεπτικοί), κομμουνιστική εποποιία και έρευνα ωμή και σκληρή, ατομικών και κοινωνικών δραμάτων. Ο Ντάλλα ερμηνεύει τον Ermann, φίλο του φωτογράφου που θα πρέπει να αποθανατίσει την κηδεία του Palmiro Togliatti. Η ανήσυχη ψυχή αυτού του μη νέου θα δημιουργήσει ταραχή στο πλήθος, στην απελπισμένη αναζήτηση της κλίσης του, σε μια ύπαρξη που έζησε στο όριο, περιμένοντας μια μητρική αγάπη.




(απόσπασμα από την ταινία)

   Ο Ντάλλα ερμήνευε ένα ληστή στο σπαγγέτι γουέστερν Little Rita Nel West (Η Μικρή Ρίτα στο Ουέστ), το οποίο ήταν επηρεασμένο από το αμερικανικό Κόκκινοι Ίσκιοι. Στο φίλμ αυτό, του 1967, με την τραγουδίστρια Ρίτα Παβόνε και τον Τέρενς Χιλ στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, υπάρχουν τα πάντα: επίθεση στη διανόηση, μονομαχίες τιμής, κούρσες με άλογα, και εκείνοι οι κακοί που δεν είναι τόσο χειρότεροι από τους ήρωες.




Το τραγούδι Piruliruli που ακούγεται στην ταινία. Τραγουδούν ο Λούτσιο Ντάλλα μαζί με τη Ρίτα Παβόνε


   To 1967 ο Ντάλλα συμμετέχει στην ταινία που είναι εμπνευσμένη από το ομώνυμο σουξέ της χρονιάς, το τραγούδι Bandiera Gialla (Κίτρινη Σημαία).

O Lucio Dalla τραγουδά το Lucio dove vai στην ταινία "Τα παιδιά της κίτρινης σημαίας" (1967)

ο Τζιάννι Πετενάτσι τραγουδά το Bandiera gialla (1967)



    Ένα χρόνο μετά, είναι ο αφηγητής της νιοστής περιπέτειας-κακοτυχίας των Φράνκο και Τσίτσιο στο Franco, Ciccio E Le Vedove Allegre.




(απόσπασμα της ταινίας)

   Ο Ντάλλα ερμηνεύει τον εαυτό του στο δράμα του 1969, με έρωτες και προδοσίες, Amarsi Male (Να Αγαπάς Άσχημα)




                           

   Ο τραγουδοποιός ερμηνεύει τον Don Arcadio, στην κωμωδία Il Santo Patrono, διαφωτιστική περιγραφή των αρετών και των ελαττωμάτων της θρησκείας.



(απόσπασμα από την ταινία Il Santo Patrono)


   Το 1975 ο Ντάλλα συμμετέχει επίσης στην ταινία τρόμου Il Prato Macchiato Di Rosso (Το Λιβάδι με τον Κόκκινο Λεκέ ), στο οποίο ερμηνεύει μια ανησυχητική προσωπικότητα, παραμορφωμένη και εξαρτημένη από το αλκοόλ. Επίσης γράφει το σάουντρακ του φιλμ.




(απόσπασμα της ταινίας)

   Ο καλλιτέχνης συμμετείχε επίσης στην κωμωδία του Pupi Avati, με τίτλο La Mazurka del Barone, della Santa E Del Fico Fiorone, (Η Μαζούρκα του Βαρώνου, της Αγίας και της Πρώιμης Συκιάς), μια προσποιητή ελεγεία των ιερών μορφών που περιστρέφονται γύρω από μια συκιά που τα έχει δει όλα, από τα πιο φοβερά μέχρι τα πιο ξεκαρδιστικά.



(σκηνή από την ταινία)



To L’ultima Luna θα αποτελέσει το σάουντρακ στο Borotalco, ένα φιλμ του 1982 με τον Carlo Verdone, με σκοπό να παρατηρήσει κυνικά και να παρωδήσει τα κακώς κείμενα της σύγχρονης εποχής. Κωμωδία παρεξηγήσεων η οποία προκαλεί ένα πικρό γέλιο, η ταινία επαινεί το μεγάλο τραγουδοποιό, μέσα από την εικόνα της Νάντια, που αποτελεί οπαδό του!


σκηνή της ταινίας





   O Ντάλλα μελοποίησε επίσης το φιλμ, ιταλο-ισπανικής παραγωγής I Picari, (1987) εμπνευσμένο από την ισπανική λογοτεχνία πικαρέσκ (http://en.wikipedia.org/wiki/Picaresque_novel), στην οποία ο πρωταγωνιστής είναι ένας απόβλητος της κοινωνίας, αναγκασμένος να κάνει τις πιο αποτρόπαιες ενέργειες προκειμένου να επιβιώσει, αλλά ο οποίος στη διάρκεια της ιστορίας, υποβάλλεται σε ένα είδος μύησης στην κοινωνία και συχνά ανταμείβεται με κοινωνική άνοδο.



(οι τίτλοι έναρξης της ταινίας)


   Ο Ντάλλα συμμετέχει στη μουσική του φιλμ Al di là delle nuvole (Πέρα από τα σύννεφα), αισθησιακή κωμωδία του 1995, σε σκηνοθεσία του τεράστιου Μικελάντζελο Αντονιόνι

Al di la delle nuvole (1995) (απόσπασμα)


   Συμμετέχει επίσης στο σάουντρακ της ταινίας που μιλά για το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, με τίτλο Prima Dammi Un Bacio (Δώσε μου πρώτα ένα φιλί) σε σκηνοθεσία Ambrogio Lo Giudice.

http://www.youtube.com/watch?v=-lJWcr547aM (κλιπ με τον Λούτσιο Ντάλλα να τραγουδά και σκηνές από την ταινία)

   To 2006, o Mimmo Paladino προκειμένου να γιορτάσει την επέτειο γέννησης ενός μύθου της ισπανικής λογοτεχνίας, του μεγάλου Θερβάντες, πραγματοποιεί την κινηματογραφική επανέκδοση του μεγαλύτερου αριστουργήματός του: του Δον Κιχώτη. Στο φιλμ Quijote ο Ντάλλα ερμηνεύει τον Σάντσο Πάντσα, τον πιστό ιπποκόμο του ιππότη αντιήρωα, ο οποίος βυθίζεται τόσο βαθιά στον κόσμο των αγαπημένων του ιπποτικών μυθιστορημάτων έτσι ώστε να μη μπορεί να διακρίνει πια ανάμεσα στο πραγματικό και τη φαντασία. Ευτυχώς ο Σάντσο, ο οποίος αποτελεί τη φωνή της λογικής, συχνά αποτυγχάνει να τον αποτρέψει από τις παράλογες φαντασιώσεις του!




(τρέιλερ της ταινίας)

   Τέλος το 2009, ο Ντάλλα συνθέτει το σάουντρακ για το φιλμ του Pupi Avati με τίτλο Gli Amici Del Bar Margherita (Οι φίλοι του Μπαρ Μαργκερίτα), κωμωδία χαμένων φιλοδοξιών και αναζήτησης μια καθημερινής αίσθησης της ζωής, που περνά ανάμεσα από παντοτινούς φίλους και έρωτες που θα έρθουν.


(τρέιλερ της ταινίας)

Ma quando arrivano le ragazze? (Αλλά πότε έρχονται τα κορίτσια;)

   Ο τίτλος της παραγράφου, αποτελεί τον τίτλο της ταινίας που γύρισε το 2005 ο Pupi Avati. Όπως έχει πει ο ίδιος ο σκηνοθέτης, η ταινία είναι εμπνευσμένη από τη φιλία που είχε αναπτύξει με τον Ντάλλα, τον καιρό που και οι δυο τους ήταν μέλη του τοπικού συγκροτήματος τζαζ, της γενέτειράς τους, Μπολώνια Rheno Dixieland Band. (σημ. ο σκηνοθέτης αργότερα εγκατέλειψε το συγκρότημα, γιατί ένιωθε να επισκιάζεται από το πλούσιο ταλέντο του Ντάλλα και έτσι στράφηκε στον κινηματογράφο .)

http://www.youtube.com/watch?v=56nT8B-3nBk  (απόσπασμα της ταινίας)


Ολοκληρώνοντας, διαπιστώνουμε τη σημαντική παρουσία του Λούτσιο Ντάλλα τόσο στην μουσική όσο και στον κινηματογράφο. Σίγουρα το κενό που άφησε πίσω του είναι μεγάλο.

Πηγές

1) Azzurra Lorenzini http://www.cinema10.it/lucio-dalla-morto-leroe-della-musica-e-del-cinema-anni-70-28690.html
2) http://it.wikipedia.org/wiki/Lucio_Dalla
3) http://it.wikipedia.org/wiki/Questo_pazzo,_pazzo_mondo_della_canzone
4) http://it.wikipedia.org/wiki/Altissima_pressione
5) http://en.wikipedia.org/wiki/Altissima_pressione
6) http://it.wikipedia.org/wiki/Per_un_pugno_di_canzoni
7) http://www.spaghetti-western.net/index.php/Per_un_pugno_di_canzoni
8) http://it.wikipedia.org/wiki/Ma_quando_arrivano_le_ragazze%3F



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Read more: http://tipsntrack.blogspot.in/2012/07/flying-twitter-bird-to-your-blog.html#ixzz2PztppVpN